Deze vakantie bracht veel gemixte gevoelens naar boven. De trip naar een van mijn favoriete griekse eilanden, Lesbos, zorgde deze keer voor een andere voorbereiding dan normaal. Werd ik in juni nog via een lokale bewoonster bekend gemaakt met het opkomende vluchtelingenprobleem, drie maanden later staat heel Europa op zijn kop en wordt de wereld dagelijks overspoeld met informatie. De verdeeldheid ten aanzien van het probleem is groot en dat snap ik. Ik hou me niet zoveel bezig met politiek en vraagstukken als deze zijn van een grote complexiteit. En wie ben ik om daar een oplossing voor te hebben.
Daar waar duizenden mensen op drift zijn en grenzen overschrijden, worden normen en waarden van anderen overschreden. Zelfs als hier géén kwaad achter zit. En dat kan leiden tot angst, frustratie en boosheid. Het enige dat ík kan doen is me richten op de waarden en normen waarmee ik zelf ben groot geworden dankzij ruimdenkende en tolerante ouders. Ik kan als medemens proberen in de schoenen van een ander te gaan staan en begrip te krijgen voor hun doen en laten. En dan mezelf afvragen… “Wat zou ik zelf doen wanneer ik op deze schoenen verder moest?” Lees verder Medereizigers-doorreizigers→
Deze week las ik een bericht op Facebook, afkomstig uit de Telegraaf. Het bericht werd met ‘plaatsvervangende schaamte’ gedeeld, zo luidde het commentaar van de ‘deler’. Na het lezen kon ik niet anders dan aansluiten bij dit gevoel van schaamte.
Het verzoek van een 90-jarige man om een traplift, was door de gemeente Alphen aan de Rijn afgewezen. “Hij had voldoende tijd gehad om zich voor te bereiden op zijn probleem. De man was al langere tijd bekend met vaatproblemen en een verminderde hartfunctie.
Waar gaan we heen met onze nieuwe Wet Maatschappelijk Ondersteuning? Huisvesting met zorg voor ouderen wordt steeds meer aan banden gelegd. Bejaarden-en verzorgingstehuizen houden de deuren gesloten. Langdurig zelfstandig wonen is het devies in 2015. Tenslotte kan de benodigde hulp aan huis geleverd worden en met technische aanpassingen wordt de leefbaarheid vergroot. Kinderen of buurtbewoners worden geacht bij te springen bij het leveren van zorg op maat.
Kent u het verhaal van het ‘Lelijke jonge eendje’. Het verhaal van een jonge vogel met een foute start. Er is geen begrip voor zijn ‘anders zijn’. Voortdurend vechtend tegen vooroordelen en met een groeiend minderwaardigheidscomplex, groeit hij uiteindelijk toch uit tot een mooie zwaan.
Zomaar een werkdag. Vandaag staat er een huisbezoek op de planning. Een ziekenbezoek zelfs. Na ruim drie maanden afwezigheid is de medewerker bereid mij te ontvangen. Een schijnbaar kleine stap voor de meesten, een enorme stap voor hem.
Nog voor ik heb aangebeld gaat de deur open. Ik zie een gezicht met een enorme glimlach. Met een zwierig gebaar wordt duidelijk gemaakt dat ik binnen kan komen. Even een formele hand en dan loopt hij voor me uit en nestelt zich op de bank.
In de kamer groet ik zijn vader. Een enigszins vermoeide en moedeloze blik vult zijn grauwe gelaat. Beiden draaien een zware shag en de kleine kamer vult zich al snel met een grijzige mist. Lees verder Participeren in de participatiemaatschappij→
Fotografie en verhalen over alledaagse dingen, natuur en reizen.
an een 90-jarige man om een traplift, was door de gemeente Alphen aan de Rijn afgewezen. “Hij had voldoende tijd gehad om zich voor te bereiden op zijn probleem. De man was al langere tijd bekend met vaatproblemen en een verminderde hartfunctie.
Schrijfbeelden 